Nerede o eski bayramlar diye geçiyordu ki tam içimden, bir dakika dedim geçene.
Bu da nesi, yoksa yaşlanıyor muyum ben de.
Belki güldük geçtik daha önce diyenlere velakin, insan arıyor eskiyi niye bilmem.
Acep bundan bir 10-15 sene sonra bizim ufaklık kuzenler İrem'le Eren de düşünür mü benim gibi...?
Olur bence, çünkü en mutlusu onlardı ailenin. Benden yana bir eksilme yok, ben hala büyümüş değilim, bedenime inat. Hala arefe geceleri uyku tutmaz, hala bayrama özel kıyafetler alırım, hala şeker de yerim mesela.. Eskilerde aradığım ne mi o zaman?
Eskiden büyüklerin bayramda yorulduklarını hiç fark etmezdim. Babaannemin, torunlar evi kirletti, gürültü yaptı dediğini hiç duymazdım, büyüklerin gereksiz bir sürü laf kalabalıklarını da...
Kanaatim o ki, büyümek farkında olmak bazı şeylerin. Belki ucu biraz kendimize dokunduğundandır, bilinmez.
Ne kadar büyümezsek büyümeyelim, ne kadar bayram çocuğuyuz halâ diyelim,
çocuk değilsek, bayram başka, yetişkin değilsek bayram başka..
Her şeye rağmen bayram bambaşka.
Ne de olsa, asıl bayramın provası hepsi.
Provadaki performansa göre asıl bayram bekliyor herkesi.
Vesselam..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İSMİNİZİ YAZINIZ.
BU ÖNEMLİ.