Yak ateşinle gönlümü, aşkına meftûn olayım

Gireyim de kalbinde ebedî metfûn olayım...

N. K.

Can Kırığı

Bir fincan kahveye küseli de çok oldu, iki mısra şiire de...
Kendi kendimi koruma çabasıydı bir nevi, üzülmemek için yasaklar koymak bir şeylere...
Önce ben yıktım yükselen hangi duvar varsa,
Sonra bir bir yıkıldı bütün her şey kendiliğinden, birden kapandı tüm yollar.
Kutsal saydığım sokaklara yolumuz düşmez oldu, uğraklarımızın kapısına mühür vuruldu
Duvarları seslere, pencereleri hülyalara şahit binalar yıkıldı
İbadete durduğumuz camiler kapandı
Kar yağdı güneşle bakışıp kuş saydığımız göklerden.

Bir kalp kırılınca sağlam bir şey kalmaz,
Bir kalp kırılınca her şey normalmiş gibiyken, çok şey yok olur,
Bir kalp kırılınca çok acır...
...