Biraz kitap okurdum, biraz pencereden dışarıyı izlerdim, saat yarım olurdu, bir olurdu, uyku bastırırdı bazen.
Telefon elimde uyuyakalırdım. Sonra saat belki iki, belki daha geç çalardı telefon. öksürürdüm açmadan önce sesim çatallamasın, uyuduğumu anlamasın diye. "uyumuş muydun?" diye sorardı karşıdaki ses. "Hadi uykuna devam et" der de kapatır diye korkumdan "yok uyumuyorum" derdim.
O sesi beklerdim, çünkü, duyduğum anda bir uçak havalanırdı, o boşluk hissi, o kalp hızlanması, o ayakların yerden kesilmesi...
Beklerdim çünkü, duyduğum anda gökten bir yıldız kayardı, o mucizevi manzara, o karanlıktan doğan ışık, o güzellik, o huzur...
İçimden bir ses, bana onun yorgun olduğunu, uykusu olabileceğini söylemese, sabaha kadar kapatmak istemezdim telefonu. Ama kıyamaz, yine "hadi uyu da dinlen" diyen ben olurdum.
Çok önceydi, yıllar, yıllar önceydi bu anlattıklarım. düşünün telefon bile icat edilmemişti. Bundan sebep olacak ki, bir daha telefon hiç çalmadı. Ben nerde olduğunu bilmez oldum, eve ne zaman geldiğinden habersiz kaldım. Beklemedim hiç, telefonu bir yerlerde unutup uyur oldum, uyanınca bile bakmaz oldum, çalmayan telefonuma.
Sonra telefon çaldı, içimden açmak gelmedi. Telefon çalarken uçaklar kalkmadı içimden, yıldızlar kaymadı gökyüzünden. Sımsıkı yumdum gözlerimi, kalbimi dinledim. Giden de susan da suret idi, gördüm. Bulamadım içimde surete yangından zerre. Ses aynı ses, göz aynı göz idi. Ne görmek ne duymak istedim. Belli ki gecelerce beklediğim ses, kendi sesimmiş. Yürek benimken, ses bahaneymiş.
Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler, ağzına dolar insanın. Sussan acıtır, konuşsan kanatır..
YanıtlaSilŞimdi diyorum o ne yapıyor acaba? O güzelim gözleri kime bakıyor, o canım elleri nerde? Oysa günler o günler değil, akşamlar o akşamlar değil ve kalan şimdi sadece özlemin gecelerde.nerden bileceksinki)Seni o kadar çok sevmişimki senden vazgeçebilmek için ürettiğim fikirleri kendim bile inkar eder olmuşum. Sevgin gözümü o kadar çok kör etmişki senden uzaklaştığımı sandığım her anımda kendimi peşinden koşarken bulduğumu nerden bileceksinki. Aslında her uzaklaşmalarımın sana varabilmek için aldığım mesafe olduğunu nerden bileceksinki.Bensiz geçirdiğini sandığın günlerin ve yalnız hissettiğin anlarının aslında benle ve yalnız olmadığının ne zaman farkına varacaksınki.Her seferinde unutuyorum deme şerefine erdiğimde rüyama girip suratını asmaktan ne zaman vazgeçeceksinki.Çalan şarkılarda aklıma gelip içimi acıtmaktan ne zaman yorulacaksın.Beynimin herbir hücresinde sen varken seni unutmanın ne kadar zor olacağını nerden bileceksinki.(Leyla) sını özlemezmi hiç mecnun
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=8R1Or53pioE#! (ben beklerim)
YanıtlaSilUNUTMADAN güzel kefen
YanıtlaSilLeyla ile Mecnun dediniz de, dizisini izlemenizi tavsiye ederim.
YanıtlaSilÇünkü en fazla o kadar ciddiye alıyorum şu yazdıklarınızda anlatılan duyguları..
"Şu rahmete bakın ki, insanlar bütün azalarıyla günah işlerken, sadece diliyle yaptığı tövbeyle affolunuyor."
YanıtlaSilYa Settâr!
Sana karşı olan mahcubiyetim bana yeter.
Başkasının önünde beni mahcup etme!
Beni Sen kaldır ki, kimseler düşürmesin!
Ve sen yine denendiğinde
Ve yine kalbin daraldığında
Ve yine bütün kapılar yüzüne kapandığında
Ve yine ne yapman gerektiğini bilemediğinde
Uzun uzun düşün ve hatırla yaratanını.
Allah kuluna kâfi değil mi ?
Hiç kimseyi bu kadar beklemedim ben.. Sen bekledin mi olric ?
YanıtlaSilBekledim efendimiz..
Geldimi peki beklediğin olric ?
Beklenenler hiç gelmez efendimiz.
Müslüman temiz toprağa benzer: Ona her şey atılır, ezilir, hakaret görür, ama ondan hep güzel şeyler çıkar...!
Mahbubundan,karşılık bekleyen ve ondan maksadını isteyen sadık bir seven değildir.Çünkü muhib, elinde olanı sevgilisi için verendir, sevdiğinde olanı almak isteyen değil.
YanıtlaSilhttp://www.youtube.com/watch?v=JjQHqrF2Lh4&feature=related
YanıtlaSilDüşüşüm sensizliğe..Birde bakmışsın ki gözleerinden süzülen şeffaf bir göz yaşı oluvermişim, tüm vedaları bir borç bilip kendime, tam ortasına düştüm işte sensizliğin, Gün Dönencedir hayata, ve dönecektir mutlaka. Geceye şahit ay ve siyah. gündüze yoldaş güneş ve mavi Düşüşüm Sensizliğe.. Borç bildim ben gidişlerini... Bir gün mutlaka borcumu ödemek için döneceğim. kolu bacağı kırık düşüncelerimden arda kalan sargılı ve mos mor bir bakışı sana getirmek için... beni nasıl düşürdüğünü anlatıcam sana uzun uzun. gözlerimden akan göz yaşının nasıl benle birleştiğini ve düştüğüm zaman acıyan yanlarımı anlatacağım. Düşüşüm sensizliğe.... sakat çocuklar bıraktın ardında umutla pekişen göz yaşlarından bir düşüş ve tutamadığın beni anlatacağım sana
YanıtlaSilisim?
YanıtlaSil(Maziye bir bakıver neler neler bıraktın) mecnunu ciddiye almamıştıniz (RABBİM dahi insanın yaptıgı amelden çok ameli yaparkenki duyguları ciddiye alacagını vaadetmedimi) neyse adi degilsede aklı:(mecnun) kalbi:(Leyla) RABBİ:(ALLAH)
YanıtlaSilsamimiyet, sayın adsız, sadece samimiyet.
YanıtlaSilİşte bütün mesele bu...