Sevgili günlük

çok saçma günler geçiriyorum

hayatın kıpkısacık olduğunu düşünmeye başladığımdan beri, kıymeti bilinesi neyim varsa

kaybediyorum.

neye hep yanımda olsun dersem, arkamda bırakıyorum.

hayal kurup plan yapınca

yanılıyorum.

her bir şeyden elimi eteğimi çektim o nedenden ötürü

kaldırdım ne varsa hayatın üstüne kurduğum

yarın ne olacaksa olsun, olsun göreyim

tahmin etmiyorum, program da yapmıyorum.

dün ne olduysa oldu, oldu ne edeyim

'niye' demiyorum, bakıp kalmıyorum.

Hz. Mevlana'ya kulak veriyorum

"dünle beraber gitti cancağızım ne varsa düne ait
şimdi yeni şeyler söylemek lazım"

gülümsüyorum

önemsiyorum...

birazcık mutlu olunca şımarmasak, böyle kursağımız tıkanıp kalmaz belki de

azıcık yaşayınca hiç ölmeyeceğimizi de sanmasak bir de

 her söylenene inanmasak

her ışığı güneş sanmasak...

neyse...

iyiyim, yine uyku tutmadı da...