Hakkımda

13 Eylül 2011 Salı

Zaman'la Alakalı Düşünmeler 00012345...

Zaman konusu hep zihinlerimizi meşgul edegeldi yaşadığımız süre boyunca. Zamanı anlama çabalarımızla geçti zamanımızın çoğu. Oysa ki, daha önce de söylemiştik, zaman da kader gibi insan zihnine fazla. .Zamana ilişkin akıl yürütmelerimiz de hep yersiz ve yetersiz oldu bu nedenden ötürü.
Ve bilemiyoruz akıp geçen zamanın bizden neler götürececeğini de, akıp gelen zamanın bize neler getireceğini de. Zaman kavramı ve kader kavramı insanoğluna acziyetini kanıtlıyor belki de.
Her an önemli kararların eşiğinde bulabiliyoruz kendimizi. İşte böyle durumlarda zaman çok hızlı akıyor. Verilecek cevaplar, sınavlar, borçlar, işler.... Zaman ne çabuk geçiyor cümleleri kuruluyor akabinden. Ve bomboş geçen saatler var bir de. Beklemeler, sabretmeler, acı çekmeler.... Zaman bir türlü geçmiyor cümleleri kuruluyor ufuktaki gözlerin azmettiriciliğiyle.
Oysa zaman aynı zaman. Kulluğunu aynı tempoda, şaşmadan devam ettiren. Ne insana ne de duruma göre değişiklik göstermeyen aynı zaman.
Ve zihnim yine aynı sonuca varıyor. "İnsan"...
Kendimizi her şeyin merkezine koyduğumuzdan suçlarız zamanı ve diğer her şeyi. Duruma göre cümlesini ve tavrını değiştiren tek kuldur insan. Psikolojisi, ya da nefsi ona ne hissettirirse, odur doğru olan.
İşte bu yüzden, bana öyle geliyor ki, bırakmak lazım zamanı ve kaderi incelemeyi. Kafalar yorulacaksa, insana yorulmalı. Kendisi kendi zihnine fazla olan bir varlık olduğumuzu gördüğümüzde, aslında her şeyin kıvamında, kendimizin fazla olduğunu, daha doğrusu kendimizi anlamaktan aciz olduğumuzu gördüğümüzde, Rabb'in Azim olduğunu da görmek hiç zor olmayacaktır diye düşünmekteyim.
Meseleler çok gibi görünse de çözüm tek olabilmekte. Aynı şekilde, meseleler çetrefilli olsa da çözüm basit olabilmekte. Sadece açıyı değiştirmek ve doğru yerden bakmak gerekmekte.
Doğru düşünmek, doğruyu düşünmeye sevkedecektir kanaatini taşımaktayım naçizane.
Eyvallah...

1 yorum:

  1. O güne kadar zaman,
    Sarılan bir makara,
    Sonra çözülen iplik...


    Yıldızlar gökte harman.
    Dünya yüzü kapkara;
    Gölge gölge gariplik...

    Zaman, esrarlı rakkas; Bir
    (var) da ve bir (yok) ta;
    Başsız, sonsuz helezon...

    Bir kılıç veya makas...
    Gün kesildi tek nokta;
    O gün herşey baş ve son...

    Putlar devrildi o gün,
    Toprağa battı göller.
    Bir alamet her işde...

    Bütün varlıklar ölgün,
    Hasret yağmura çöller;
    Kâinat bekleyişte...

    Bir şey oluyor; nedir?
    Topraktan tüten davet?
    Göklerin kinayesi?

    Mekke'de bir hanedir;
    Orada gaye, evet,
    Gayelerin gayesi...

    YanıtlaSil

İSMİNİZİ YAZINIZ.
BU ÖNEMLİ.