Asabiyet Raporu

Bende bi gariplik var.. hassasiyetlerimde duygularımda bi şeyler oldu. insanların büyüüük bi çoğunluğuna katlanamaz hale gelebilir mi bi insan? yahu hem de tanıyorum ben bu insanları.
ama katlanılır gibi değiller samimi söylüyorum..
bak şimdi, nasıl desem, ya bir şeyi sevin, ülkü edinin ama gözünüzü seveyim putlaştırmayın be kardeşim, yazıktır yahu size..

geçenlerde (islami) bi kurumun toplantısındayız, söz hakkını kapan arkadaş, başladı kuruma bağlılık naraları atmaya. mübalağa sanatının ince örneklerini sergiledi salonda. baya ona bakan, kurumu görsün istiyomuş kendisinde ya..
hacı naptın? hadis o ya.. sana bakan Allahı hatırlatcaktı hani, o hadis işte. naptın karıştırdın sen.. dikkat et nolur..!
valla ben de seviyorum o kurumu, kızdığım o değil. koca koca adamların çıkıp artistlik uğruna çektikleri (-ecekleri) dil yarasına üzülüyorum ben. bu var..
sonra biri çıkmış sahnelerde kürsülerde boy gösteriyor. yaklaşıp soruyoruz, selamun aleyküm abi, hayırdır napıyorsun sen?
sen misin soran, hadi hobaaa başladı mı naralara; Allah rızası, islamın istikbali, kahrolsun israil, mahvolsun emperyalizm, gebersin siyonizm derken derken; ülkeyi sömürdünüz, Rejim Düşmanı kaçamaz, kandırdınız kalkındırmadınız, Dokunulmazlık bitecek, hedef 2023, iş aş haydar baş..!!!
haydaa!! hedef slogan atmaksa çok başarılısın kardeşim. ama hedef hedefe varmaksa ne dediğini bi bilmek lazım gelmez mi? hani bağırınca coşa geliyoruz ya biz de, ne dediğine bakan da yok adamın.. huraa alkış her bağırana..bu da var..
bi de şöylesi var: abimiz ablamız okumuş, yazmış, sınavlara girmiş çıkmış, ezberlemiş, bilmiş saygımızı kazanmış. uzman der olmuşuz. bilen sınıfına oturtmuşuz. e bilmediğimizi bilene danışalım diyoruz, allah ilim vermiş sana kardeş, hakkımızı almaya geldik, bir iki suailimiz olacaktı diyoruz; o da ne?
kapris kaplamış hep çehresini, üstü başı kibir içinde, perişaaan, kötüüü, yaklaşılır gibi değil!
neyse alttan aldık, hakkıdır çalışmış, beğenmez bizi, olur dedik, yaklaştık yani. gittin mi? gittim, sordun mu? sordum. yemin olsun pişmanım...! o neymiş arkadaş, zararı beni aştı, suçu bende kaldı. vicdanı acır da ölecek gibi olur muymuş insan? oldum yemin olsun..!
insanın köyüne geri dönüp fadimenin düğününde halay çekesi geliyor! nolduk böyle duyarlılık şovu yapıcaz derken ne duygumuz kaldı ne duyduğumuz.. dünyamız ahretimiz tehlikede bu gidişle, titreyip kendimize gelmeyelim mi artık?
şova değil şoka ihtiyacımız var arkadaşım, anlatabiliyo muyum?
Eyvallah...