Ben terk ettim ya sensizliği,
Şimdi fark ediyorum
En sevecen ve en kırılgan yanımı,
Ve her durumda affedici tavrımı.
Şimdi öğreniyorum;
Bir cümleye bin anlam yükleyip,
Yine de yanlış anlamayı..
Ve her cümlenin sonunu
Tek bir sonuca bağlamayı..
İlk kez görüyorum;
İçimdeki kıskançlıktan ağlayan kızı.
Ve avuçlarımdaki donduran ayazı..
Şimdi daha iyi anlıyorum;
Ümit Yaşar'ın Ayten'e ne demek istediğini..
Şarkıların niçin "Benzemez kimse sana" dediğini..
Çok huzurluyum şimdi, yüreğimde seninle
Sensizlikten ziyade..
Anlam yüklendi dallarıma,
Meyve veriyorum
Yanaklarımda al tebessümlerle..
Şimdi fark ediyorum
En sevecen ve en kırılgan yanımı,
Ve her durumda affedici tavrımı.
Şimdi öğreniyorum;
Bir cümleye bin anlam yükleyip,
Yine de yanlış anlamayı..
Ve her cümlenin sonunu
Tek bir sonuca bağlamayı..
İlk kez görüyorum;
İçimdeki kıskançlıktan ağlayan kızı.
Ve avuçlarımdaki donduran ayazı..
Şimdi daha iyi anlıyorum;
Ümit Yaşar'ın Ayten'e ne demek istediğini..
Şarkıların niçin "Benzemez kimse sana" dediğini..
Çok huzurluyum şimdi, yüreğimde seninle
Sensizlikten ziyade..
Anlam yüklendi dallarıma,
Meyve veriyorum
Yanaklarımda al tebessümlerle..